Najważniejszym założeniem terapii logopedycznej jest to, że pomagamy tej osobie „tu i teraz”, poprawiamy jakość Jej życia. Dzięki ciągłej stymulacji dbamy o aktywność mózgu. Poprawiamy czucie powierzchniowe i głębokie twarzy, przywracamy chociaż w minimalnym stopniu mimikę, minimalizujemy szczękościsk, ślinotok, ćwiczymy i szukamy możliwości komunikowania się tych osób z otoczeniem.

To neurologopeda może pomóc znów inicjować głos, poprawić oddech, zmniejszyć nadwrażliwość twarzy czy poczuć smak ulubionej potrawy.

Zawsze rozpoczynając terapię z osobą, która nawet nie daje nam oznak świadomości, zakładam, że Ona mnie słyszy, rozumie, czuje bo…chyba nigdy nie mogę być pewna, że tak nie jest.