Najczęściej zadawane pytania

Kiedy zacząć terapię neurologopedyczną?

Gdy tylko stan osoby ustabilizuje się po udarze mózgu czy urazie czaszkowo-mózgowym i po otrzymaniu zgody lekarza prowadzącego. Neurologopeda powinien od samego początku był częścią zespołu neurorehabilitacyjnego.

Jak często należy prowadzić terapię logopedyczną?

Oczywiście najczęściej jak to jest możliwe. Ćwiczenia stymulujące przyspieszają wystąpienie procesów kompensacyjnych. Podobnie jak dbamy o sprawność fizyczną ćwicząc z rehabilitantem. Koniecznie musimy zadbać o nasze artykulatory (język, wargi,), mięśnie twarzy czy oddech.

Po co tym osobom ćwiczenia funkcji językowych?

Ważna zasada darwinizmu neuralny, która wskazuje, że podtrzymywanie połączeń synaptycznych następuje tylko w wyniku używania danych funkcji W przeciwnym razie następuje zamieranie synaps nieużywanych.

Czy logopeda może pomóc w szczękościsku?

Oczywiście. To właśnie neurologopeda wykonana odpowiedni masaż rozluźniający. Szczękościsk jest zaburzeniem związanym z mięśniami stawu skroniowo-żuchwowego, czyli mięśnia żwaczy, skroniowego oraz mięśni skrzydłowych. Należy więc wykonać stymulację zmniejszającą napięcie.
Często wymaga to czasu, aby zobaczyć pierwsze efekty. Jednak zmniejszenie szczękościsku niejednokrotnie umożliwi bądź ułatwi prawidłową higienę jamy ustnej.

Czy terapia neurologopedyczna jest przyjemna?

Nie zawsze to są przyjemne działania. Często powodujemy dyskomfort osoby z która pracujemy np. wykonując masaż wewnątrz jamy ustnej czy masaż języka. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze mówić osobie, co w danej chwili robimy, jakiej części twarzy czy jamy ustnej dotykamy. Nigdy nie róbmy nic z zaskoczenie, a tym bardziej na siłę.

Czy można zaszkodzić osobie poprzez źle prowadzone działania neurologopedyczne?

Oczywiście. Zaszkodzić możemy na wiele sposobów, dlatego tak ważna jest specjalistyczna pomoc. Neurologopeda może nauczyć rodzinę pewnych elementów terapii, jednak musi mieć nad tym kontrolę. Najprostszym przykładem jest zastosowanie odpowiedniego wibratora logopedycznego. Nie każdy ma takie same właściwości, jeden rozluźnia mięsnie, a drugi zwiększa napięcie. Tylko odpowiednie wykorzystanie wpłynie na poprawę zaburzonego funkcjonowania artykulatorów.

Co z rurka tracheotomijną? Czy neurologopeda może pomóc w jej likwidacji?

Zawsze ostateczną decyzję co do usunięcia rurki tracheotomijnej podejmuje lekarz laryngolog. Jednak zdecydowanie łatwiej podjąć taką decyzję gdy wcześniej osoba jest przygotowywana przez wykonywanie odpowiednich ćwiczeń oddechowych. Ważne są ćwiczenia normalnego toru oddechowego. Ponadto, rurka nie zostanie usunięta, gdy osoba ma zaburzenia połykania. Tutaj również terapię prowadzi neurologopeda. Należy przygotować się do próby usunięcia rurki tracheotomijnej poprzez wcześniejsze systematyczne ćwiczenia oddechowe i ćwiczenia połykania.

Czy terapia C-Eye ma jakiś sens?

Wykorzystanie systemu C-Eye czy innego urządzenia pobudzającego osobę z obniżoną świadomością do aktywności zawsze ma sens i przynosi wiele dobrego. Poprzez systematyczne ćwiczenia poprawiamy koncentrację osób na zadaniach, ćwiczymy ruchy oczu, pobudzamy mózg do myślenia, aktywizujemy do aktywności.

Czy każda osoba wybudzona ze śpiączki, która nie odzyskała pełnej świadomości potrzebuje terapii logopedycznej?

Każda osoba powinna być objęta terapią neurologopedyczną. Znane są przypadki osób, które będąc w stanie wegetatywnym nie miały pomocy i w momencie odzyskania świadomości nie mogą mówić. Najbardziej znany człowiek to Massimiliano Tresoldi, który po 10 lat bycia w stanie wegetatywnym odzyskał świadomość. Niestety nie miał przez te wszystkie lata pomocy logopedy i nie mógł inicjować głosu, artykułować głosek. Bardzo często dochodzi o wykształcenia się wadliwych nawyków ruchowych aparatu artykulacyjnego czy porażenia fałdu głosowego.

Czy neurologopeda pomoże też osobie w stanie wegetatywnym?

Oczywiście tak. W przypadku osób pozbawionych świadomości zadaniem neurologopedy jest zmniejszenie dyskomfortu np. poprzez zminimalizowanie szczękościsku czy ślinotoku. Ponadto, poprawimy siłę mięśni artykulatorów, napięcie mięśni czy usprawnimy oddychanie statyczne.